MIJN VERTROUWDE DROOM
Vaak droom ik die vreemde en indringende droom
Over een onbekende vrouw, die ik bemin en die mij bemint
En die, telkens weer, noch geheel dezelfde is
Noch geheel een andere, en mij bemint en begrijpt.
Want zij begrijpt mij en mijn hart, transparant
Alleen voor haar, helaas, houdt op een probleem te zijn
Alleen voor haar, en mijn bleke bezwete voorhoofd,
Alleen zij weet het, huilend, te verfrissen.
Heeft zij bruin haar, blond of rossig? –Ik weet het niet.
Haar naam? Ik herinner me dat hij zacht en welluidend is
Als die van de beminden die het Leven verbande.
Haar blik gelijkt die van het staren van standbeelden,
En haar stem, ver en kalm en diep, heeft de kleur
van geliefde stemmen die het zwijgen is opgelegd.
Mon rêve familier – Poèmes Saturniens, 1866.
www.alberthagenaars.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten