’S NACHTS
In het holst van de nacht staar ik door het raam
En zie de sterren maar kijk er niet werkelijk naar,
En hoor de treinen zonder er echt naar te luisteren;
Diep in gedachten keer ik me om om mezelf
Wakker te houden, maar ben toch niet helemaal helder.
Iets van mij is buiten, in het duistere landschap.
In hoeverre ben ik dan wat ik denk, wat ik voel?
In hoeverre het oog dat de sterren op hun plaats lijkt te houden?
Beheers ik wat ik kan bevatten
Of is het mijn visie die inschikkelijk is?
Ik woel in mijn gemoed, mijn geest is een muur waarvan ik
De bovenkant kan zien maar nooit op de juiste schaal.
Alles dat ik liefheb is, zoals de nacht, buiten,
Goed om naar te staren, en ziet er uit alsof het
Met een simpele handeling in mijn hoofd gebracht kan worden
Of in mijn hart, maar mijn gedachten erover houden me gescheiden
Van mijn object. Nu diep in mijn bed
Lig ik te draaien en de wereld draait aan de andere kant.
In the night
www.alberthagenaars.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten