zaterdag 23 juni 2012

AARON MANIAM






VIJF VORMEN VAN MODERN BIDDEN


I
Ik bid vandaag, niet
Om me van het geluk te verzekeren, de zaligheid
Of de toegang tot een ver verwijderd paradijs,
Maar om waardering op te kunnen brengen
Voor jouw werk in eeuwige ontwikkeling,
Proefondervindelijk, onophoudelijk, geschapen
In heel wat meer dan zeven delen.



II
Ik bid om te aanvaarden
Dat er dingen zijn
Die slechts in dromen begrepen kunnen worden
En waarvan de zekerheid als dauw
Verdampt in de ochtend.



III
Ik bid om het geloof te hebben,
Me te verzoenen met het idee
Dat je soms moet meegaan
In de krommingen van het ondervragen
Alvorens tot de kern te komen.



IV
Ik bid om van de zwerftochten te houden,
De afgestorven huid die los moet laten,
Om te begrijpen wat ik ben, was, zal zijn,
Eens, wat ik zou moeten en kunnen zijn.



V
Ik bid om groot te kunnen zijn,
De massa dichters te bevatten,
Goed te zijn zelfs als mijn hart een tere
Bloem is die niet de eeuwigheid kan bevatten;
Zelfs als de mosterdpit in mijn hoofd het onmisbare
Geloof ontbeert om het fruit van de wereld te dragen;

Zelfs als mijn handen geen vorm kunnen geven
Aan de tegenspraak die zich tegen de horizon aftekent,
Ongrijpbaar als het vergezicht,
...het paradijs dat de meesten niet vinden.



Naar de Franse versie van Marie Frankland www.alberthagenaars.nl

Geen opmerkingen:

Een reactie posten