zondag 3 februari 2013

REBECCA LINDENBERG





CARNAVAL

Het masker dat schroeit als een viool, het masker
dat alleen dode talen zingt, dat zich erin verlustigt
beschadigend te worden opgezet. Het masker
dat zucht als een vrouw ofschoon
een vrouw het draagt. Het masker bedekt
met zoetwaterparels, met zaden. Het bepluimde masker,
het masker met een bestikte mond, een vollemaansgezicht,
met een geheelde houw die herfst betekent. Een norse blik
die begeren verbergt. Een groteske plooi. Hier is
een masker met een bek, een masker met tressen. Hier is
een masker zonder ogen, een masker dat er uitziet
als een masker maar dat niet is - probeer alstublieft
maar niet de linten los te trekken.
Het masker dat munten sneeuwt, het masker vol wespen.
Masker van kant om ontsnappende gedachten te verstrikken.
Reik me het masker met rouge, dat van bladmuziek.
Of het jakhalsmasker, het verhullende masker
dat minnaars vereenzelvigt met nacht.



‘Carnival’, Uit: ‘Love, an index’, 2012. McSweeneys Publishing.



www.alberthagenaars.nl
wikipedia

Geen opmerkingen:

Een reactie posten