‘BLEEK EN DIEP IN GEDACHTEN RUSTEN'
Bleek en diep in gedachten rusten
Op het middaguur, bij de hete muur van een hof,
Tussen doornstruiken en droge stengels luisteren
Naar het wroeten van merels, het schuifelen van slangen.
Op de wikke of in de scheuren in de grond speuren
Naar colonnes rode mieren die nu eens
Uiteenvallen, dan weer samenstromen
Bovenop hopen opgeworpen aarde.
Door het gebladerte langdurig turen
Naar het verre trillen van de schubben van de zee,
terwijl haperend slijpen van krekels
opstijgt van de kale heuveltoppen.
En, wandelend onder de verzengende zon, ervaren,
Met een mengeling van droefheid en verbazing,
Hoe alles wat leeft en beleeft samen-
Valt in het volgen van een muur,
afgezet met de scherpste flessenscherven.
‘Meriggiari pallido e asserto’
www.alberthagenaars.nl
