FADO
Het gebeurt niet zelden om deze klanken
in de oude straten van de stad te horen.
Ze wellen op uit de nachtelijke buurten
waar de zinnen als rode slagaderen
naar de oude liederen van de Moren voeren;
en je vraagt je af waar het vandaan komt -
dit denkbeeld van noodlottigheid -
de vervoering van het hart, zoveel sterker
dan het redeneren van het hoofd...
de zwarte en betoverende melancholie
vervult je wezen met verlangen naar wat teloorging
of nu nooit meer kan worden verkregen;
het overweldigende hunkeren naar alles
wat je ooit in het leven hebt ervaren en begeerd
en niet meer terug zal zien.
HITTE IN LISSABON
Het was de verkeerde tijd van het jaar.
Velden waren verdord en platgebrand
en overal zwermden vliegen. Nog
veel erger was de zon. Tennyson
had er de godganse dag last van
zodat hij, groots onthaald in de eetzaal
van het Bragança als Engelands
Poet Laureate, wist dat hij nooit zijn doel,
de ‘Gouden Eeuw’, zou ervaren,
zijn plan op zou moeten geven.
De witte hitte van inspiratie bleek
een onbereikbare zonneschittering.
Lyndhurst en de New Forest
voelden heel wat meer aan
als thuis
FADO
It’s not unknown to hear this sound
in the old streets of the town.
It wells up from the night quarters
where the lines go back like red arterials
to the old songs of the Moors;
and you wonder where it comes from –
this notion of fate –
the passion of the heart which wins hands down
over logic held in the head …
its black and beautiful melancholy
fills you with longing for what has been lost
or will never now be attained;
the full yearning of leaving behind
all you have known and loved in life
and will not see again.
LISBON HEAT
It was the wrong time of the year. Fields
were brown and burnt and flies were
in abundance. More serious
was the sun. For Tennyson
it blazed all day so that when
he was hailed as England’s
Poet Laureate in the dining hall
at the Braganza, he knew he would
never see the ‘Golden Age’
he had come for, would have to
let it go. Its white heat of inspiration
was a sun-shimmer out of
reach. Lyndhurst and the
New forest were much
more like home.
Uit: Punching Cork Stoppers, 2018
Uitgeverij: Original Plus, Bridgend, South Wales
Ontwerp omslag: Sam Smith
www.alberthagenaars.nl
Also see:
Dutch poetry in Indonesian language, translated by Siti Wahyuningsih and Albert Hagenaars
Frozen Poets - statues, graves and other traces of poets
Critical reviews on modern Dutch poetry
