GEDICHT
Ik draag de kaars en de bloemen
In de stilte van mijn hand
Ik draag de spiegel, de kous en de wolk
In de stilte van mijn hand
Jouw lied is verdwaald in een verre zomer
En in de olielampen
Draag ik het schrift, de havens en de zee.
De vlinders
En het verdriet van de eeuwigheid
IK WAS KLEIN
Toen ik nog klein was
Was de wind mijn onderkomen
De schoolbel mijn muziek
Ik vertrok
Duister als het noorden
Samenzwerend als het voorjaar
Ik vertrok
Tot aan de bronnen
In het holst van de nacht
De wereld reflecteerde
In mijn eerste spiegel
De iep
groeide door in mijn droom
Als op een eiland
Uit: Le poème arabe moderne, Maisonneuve & Larose, 1999.
Naar de Franse vertaling van Tahar Bekri.
www.alberthagenaars.nl
wikipedia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten