IN AFWACHTING
Mijn ziel heeft haar vreemde handen
Verstrengeld aan de einder van mijn zichtveld;
Willig toch mijn verwilderde dromen in
Tussen de lippen van uw engelen!
Wachtend onder mijn vermoeide blik,
Met haar mond gereed voor gebeden
Die tussen mijn oogleden zijn vergleden
Waarvan de lelies zich niet ontvouwen;
Brengt zij in mijn diepste verbeelding
Haar onder mijn wimpers van blaadjes ontdane
Borsten tot rust, knipoogt ze bij al de gevaren,
Door de ene leugen na de andere ontbrand.
Attente
www.alberthagenaars.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten